København dag to..

Local guide

Het is een ding in Denemarken, met een lokale gids op wandel gaan en op het einde een fooi geven.  We hadden de eer om met Stuart – een schattige oude man, een Yankee – op tocht te gaan.  Samen met de klas – behalve de ‘Spanish girls’, want die hadden een Spaanse gids – werden we gegidst naar de bekendste plekjes in Kopenhagen.  Het handige van zo een tocht is dat je naderhand je dan ook meteen in een grote stad kunt oriënteren.  Het weer was iets minder; Thor was volgens ons boos op zijn broertje Loki, maar dat gaf wel een toffe sfeer.  Tijdens de tocht hebben we ook geleerd dat de publieke toiletten hier zeer goed verzorgd worden, een heel groot verschil met onze hoofdstad (en andere uiteraard).  Afsluiten deden we met een bezoek aan Amalienborg – de residentie van de Deense vorstin Margrethe II van Denemarken en haar twee zonen Frederik en Joachim met hun families – en keken we naar de wissel van de wacht.

Kokosnootcurry met een vleugje teleurstelling

Na de tocht hebben we op ons gemak boodschappen gedaan en heb ik een curry op basis van kokosnootmelk gemaakt (pb for recipe 😉).  Natuurlijk kreeg ik daarbij goede hulp van mijn vijf souschefs.  In de keuken gebeurt het wel eens dat we spontaan beginnen dansen en zingen, maakte het koken wel speciaal.  Achteraf hebben we ons even neergelegd om onze batterij op te laden en opnieuw een tocht te maken.

Dit keer ging de tocht naar een paar tweedehandswinkels, een alternatieve boekenhandel, Kastellet en als kers op de taart het monument van de kleine zeemeermin.  Je zou denken dat die kers veel waard is, maar niets is minder waar.  Deze kers heeft al veel pesticide moeten slikken en moeten toezien hoe toeristen selfies van haar nemen om aan andere te laten zien dat ze er toch maar geweest zijn.  Jammer genoeg heeft dit hetzelfde effect als ons welgekende ‘Manneken Pis’ waar we een wijze les uit kunnen trekken; verwacht nooit te veel van iets, zo kan je niet – of nochtans minder –  teleurgesteld worden.

Schone avond

De avond heeft deze kers helemaal goed gemaakt.  We hebben ons gedoucht, opgemaakt – ja hoor, iedereen kreeg de eer geschminkt te worden door Isabella – een verse soep op basis van rode linzen, wortelen en aardappelen gegeten en tot slot een stap in de wereld gezet.  Jammer genoeg laten ze niemand meer na 22.00 uur binnen en sluiten ze de cafés een uur later.  Voor ons geen erg; we spraken met de klas af op een gezellig pleintje aan de kerk en hebben daar een paar pintjes genuttigd.